Veiligheid creëren, spiegeling en mentalisatie zijn belangrijke pijlers waarop ik de therapie geef. Dat betekent leren reflecteren en daarbij het lichaam te ervaren, de gevoelens te benoemen en deze uit te wisselen met de therapeut in een veilige omgeving. Je gaat je bewustzijn vergroten over de gehechtheidsstijl die je hebt ontwikkeld. Reflectie over de hechting die je bent aangegaan met de eerste hechtingsfiguren –vaak zijn dat je moeder en vader- en hoe dit jouw manier van verbinden met anderen bepaalt.

In het contact met de therapeut kan je de ervaring maken dat de hechting veilig is, zodat je jezelf kan gaan verbinden in openheid en vrijheid.

Een inspiratiebron voor de therapie die ik geef is onder meer David J. Wallin.
Wallin (2007) heeft de bevindingen uit gehechtheidsonderzoek in een therapeutisch model gebracht. Daarin draait het om drie thema’s:

  1.  de gehechtheidsrelatie van de patiënt met de therapeut;
  2. de non-verbale dimensie;
  3. het transformerende effect van reflectie en vergroting van bewustzijn.

Wallin gaat er vanuit dat patronen die zijn ontwikkeld bij onze eerste gehechtheidsrelatie, zich herhalen in onze latere relaties. En daarnaast komen ze tot uitdrukking in hoe we ons voelen en hoe we denken.

De gehechtheidsstijl die je als kind hebt ontwikkeld, ontstaat ook vaak weer binnen de therapeutische relatie. Door hiermee te werken in het actuele moment, geeft nieuwe ervaringen van een veilige hechting, zodat je in de toekomst gemakkelijker kan relateren met de mensen om je heen.

Een voorbeeld uit een workshop ter illustratie: Ik benoemde vanuit het feit dat iemand (misschien jij ook) zich vaak gaat identificeren met zijn overlevingsmechanisme en dan denkt dat hij/zij dit echt is.

Echter, het overlevingsmechanisme/­­pantser/­karakterstructuur is een beschermend omhulsel voor jou in relatie tot de ander. Hierbinnen of daarachter ben je er zelf (je ziel of je wezen). Door daar weer mee contact te maken, zorgt voor basis en veiligheid voor jezelf. En door van hieruit weer te relateren met de ander, geeft heling voor jezelf.

Het allemaal even niet meer weten, kan soms een mooi moment zijn waardoor er iets kan veranderen (afwijkend vanuit je overlevingspatroon). Geef het ruimte en doe er de goede dingen mee.

Neem contact op